Karczew: odkrywanie nadwiślańskiej krainy

Tego szukamy w Karczewie

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Karczew praca, Karczew, gmina Karczew, komis Karczew.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Karczewie, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.
Nie przegap najważniejszych informacji w Twoim Mieście!

Podczas końca XIV wieku, według zapisków kronikarskich, Wisła przesunęła się o 2 kilometry z Czerska. Wówczas jedna z odnóg rzeki zagrażała osadzie Dudzie, należącej do rodu Duckich. By zabezpieczyć się przed wylewami, właściciele osady przystąpili do wycinki lasu na wyższym terenie. Z takiego wykarczowanego terenu powstała nowa osada, która przyjęła nazwę Karczew. Dzięki zabezpieczeniu przed wodą i bliskości lasu, Karczew stał się atrakcyjnym miejscem do osiedlenia się.

W 1408 r. wzmiankowany jest Wit z Dudy i Otwocka, który często angażował się w sprawy sądowe. W 1421 r. otrzymał on stanowisko stolnika czerskiego, a w 1428 r. dokonał podziału swoich dóbr pomiędzy synów. Osadę Karczew z trzecią częścią Otwocka oraz inne posiadłości zatrzymał dla siebie i swoich potomków. Synowie Wita, osiedlający się w Karczewie, zaczęli nazywać się Karczewskimi.

Marcin, Wojciech i Stefan Karczewscy, synowie Wita, stali się panami Karczewa. Marcin, jako głowa rodu, miał potomków, którzy odgrywali znaczącą rolę w administracji, wojsku i kościele. Jego syn Jakub studiował na uniwersytecie krakowskim, został kustoszem warszawskim i kanonikiem warszawskim. Paweł został wojskim warszawskim, a Andrzej został proboszczem w Babicach, a potem w Górze. Najmłodszy syn Marcin został wojskim liwskim i później czerskim oraz dziedzicem Karczewa i Jabłonny.

W 1513 r. Marcin przeprowadził podział swoich dóbr, a jego synami byli Jakub, proboszcz w Górze, Franciszek i Jan. Franciszek i Jan poślubili siostry Małgorzatę i Barbarę Duckich, co połączyło główne części rodowe Dudę i Karczew. Serafin Całowański, sędzia grodzki czerski, poślubił Annę z Karczewskich, co zaowocowało uzyskaniem przez niego części włości Karczewskich. W 1539 roku utworzono powiat garwoliński, do którego należał również Karczew, wraz z prawobrzeżną częścią Ziemi Czerskiej.

W 1869 r. miasto Karczew straciło swoje prawa miejskie, jednak pod koniec XIX wieku nastąpiło ożywienie gospodarcze, które wpłynęło na jego rozwój. Miasto zyskało sławę dzięki rozwojowi rzeźnictwa i produkcji wędlin. W 1939 r. liczyło ono 4 tysiące mieszkańców. Podczas kampanii wrześniowej w tym samym roku oraz pod koniec 1944 r. miały miejsce zacięte walki z Niemcami o kontrolę nad Wisłą.

W 1958 r. Karczew został zdegradowany do statusu osiedla, jednak już rok później, w 1959 r., ponownie uzyskał status miasta. W międzyczasie, w roku 1958, wybudowano kombinat przemysłu mięsnego, który przyczynił się do rozwoju lokalnej gospodarki. W okresie od 1975 do 1998 r. miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego (aktualne dane statystyczne).